องค์การทางเศรษฐกิจระหว่างประเทศ หมายถึง องค์การที่มีบทบาทและอิทธิพลใน
การกำหนดนโยบายทางด้านเศรษฐกิจของสังคมโลก  ซึ่งองค์การเหล่านี้จะทำหน้าที่ดูแลให้
้ประเทศสมาชิกปฏิบัติตามกติกาของสังคมโลก    อีกทั้งผลักดันให้ดำเนินนโยบายเศรษฐกิจ
เสรีนิยม  และมีการปรับเปลี่ยนกระบวนการให้เหมาะสมขณะเดียวกันส่งเสริมให้ภาคเอกชน
มีบทบาททางเศรษฐกิจ   ตลอดทั้งมีการถ่ายโอนการผลิตไปสู่เอกชนโดยเฉพาะอย่างยิ่งส่ง
เสริมให้ชาวต่างชาติเข้ามาลงทุนในแต่ละประเทศเพื่อให้ระบบทุนนิยมโลกขยายตัวและเป็น
องค์การที่ทำหน้าที่เป็นตัวกลางทางการเงิน  ตลอดจนอำนวยความสะดวกทางด้านการเงิน
ระหว่างประเทศ องค์การทางเศรษฐกิจระหว่างประเทศในปัจจุบันมีจำนวนมากในที่นี้จะ
กล่าวถึงเฉพาะองค์การที่กำลังมีบทบาทในปัจจุบัน  ดังนี้

3.1 องค์การค้าโลก 
     (World  Trade  Organization  :  WTO)



                                         
                                                           www.wto.org


              องค์การค้าโลก  เป็นองค์การระหว่างประเทศที่มีพัฒนาการมาจากข้อตกลงทั่วไป
ว่าด้วยภาษีศุลกากรและการค้า หรือ แกตต์  (General  Agreement  on  Tariffs  and  Trade 
:  GATT) เมื่อปี  ค.ศ.  1947 แต่ไม่มีสถานะเป็นสถาบันจนกระทั่งประเทศสมาชิกได้เปิดการ
ประชุมครั้งที่  8  ใน  ค.ศ.  1986 ที่เรียกว่าการเจรจาการค้ารอบอุรุกวัย และผลของการประ
ชุมส่วนหนึ่งคือ  การก่อตั้งองค์การค้าโลกขึ้นในปี  ค.ศ.1995  องค์การนี้สังกัดอยู่ในสมัชชา
แห่งสหประชาชาติสำนักงานใหญ่ตั้งอยู่ที่ กรุงเจนีวาประเทศสวิตเซอร์แลนด์ปัจจุบันมีสมาชิก
148  ประเทศ  โดยประเทศไทยเป็นสมาชิกอันดับที่  59
            องค์การค้าโลก  จัดตั้งขึ้นมาโดยมีวัตถุประสงค์ที่จะลดอุปสรรคและหามาตรการลด
การกีดกันทางการค้าต่อกันเพื่อให้เกิดการค้าเสรีระหว่างประเทศ โดยออกกฎเกณฑ์ที่จะสร้าง
ความเป็นธรรม  โปร่งใส เปิดกว้างไปสู่การค้าเสรีต่อกัน  เพราะการค้าเสรีจะช่วยให้ประชา
ชาติทั่วโลกสามารถพัฒนาความเจริญได้ทัดเทียมกัน มาตรการเดียวที่สหประชาชาติยังให้
ประเทศต่าง ๆ  คงไว้คือ  มาตรการด้านภาษีศุลกากรเท่านั้นเมื่อเกิดองค์การค้าโลกขึ้นมาแล้ว
บรรยากาศทางการค้าและการลงทุนระหว่างประเทศดีขึ้นมาก   การกีดกันทางการค้า  การ
เลือกปฏิบัติ  และการใช้แรงกดดันต่าง ๆ  ลดลงมาก
            ผลกระทบต่อประเทศไทยคือ  สินค้าออกของไทยจะได้ราคาสูงขึ้นและถูกกีดกันน้อย
ลง สามารถขยายตลาดได้มากขึ้น  แต่ไทยจะต้องเปิดตลาดบริการในสาขาการเงิน  การคมนา
คมขนส่ง ให้การคุ้มครองทรัพย์สินทางปัญญา  เข้มงวดในเรื่องสิทธิบัตรยา  ลิขสิทธิ์คอมพิว
เตอร์ซอฟแวร์  และสื่อบันเทิงมากขึ้น ต้องยกเลิกมาตรการด้านการลงทุนต่างๆ  เช่น บังคับใช้
ผลิตภัณฑ์ที่ได้รับการส่งเสริม   บังคับให้ใช้ชิ้นส่วนในประเทศ เป็นต้น   การเปิดการค้าเสรี
ีระหว่างประเทศเพิ่มมากขึ้นทำให้องค์การค้าโลกถูกกล่าวหาว่าควบคุมระบบการค้าของโลก
เพื่อผลประโยชน์ของประเทศมหาอำนาจที่ร่ำรวย ซึ่งมีอยู่ในราว  20 – 30  ประเทศเท่านั้น 
ประเทศร่ำรวยเหล่านี้ได้อาศัยการค้าเสรีแอบดูดดึงวัตถุดิบราคาถูกจากประเทศอื่นมากอบกิน
เป็นความมั่งมีศรีสุขของตน มันเป็นโลกที่ชาติด้อยพัฒนาจำนวนมากตกเป็นเหยื่อของประเทศ
ร่ำรวย

คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์  มหาวิทยาลัยราชภัฏเทพสตรี ต.ทะเลชุบศร อ.เมือง จ.ลพบุรี 15000  โทร 0-3642-2607-9 ต่อ 231